دانلود نوحه ایام فاطمیه 98 | دانلود مداحی حسین سیب سرخی ایام فاطمیه دوم + متن نوحه ایام فاطمیه

آشوبم با غم تو به سینه میکوبم وقتی که تو هیئتتم خوبم حسین اربابم مثه همیشه منو دریابم به یاد حرم تو میخوابم حسین ممنونم از اینکه تو عشق تو مجنونم تا دنیا دنیا باشه من به تو مدیونم من دلم زیارتت رو میخواد یا حسین من نیام تو که دلت نمیاد یا حسین اربابم یا حسین من بندم به خدا از غیر تو دل کندم ذکر حک شده روی سربندم حسین دلگیره یه روز تو غم تو میمیره منو بخرم اقا که دیره حسین بارونم بدون تو بی سر و سامونم تا دنیا دنیا باشه من به تو مدیونم عشق تو بازم دلو کشونده یا حسین جز تو هیچکسی برام نمونده یا حسین اربابم یا حسین گودال تن نیمه جون تو پا ماله سر رأس تو چرا جنجاله حسین میبینه خواهرت که قاتلت از کینه داره رو سینه تو میشینه حسین غارت شد به اهل بیت تو جسارت شد بعد از تو سهم خواهر تو اسارت شد داره میرسه بازم صدای مادرت آخه قتلگاه نبود که جای مادرت اومده تو رو بغل بگیره خواهرت الهی حسین برات بمیره خواهرت اربابم یا حسین

تمام عالم امکان شود فدای حسین خدا سپرده خدایی خود به پای حسین به عالمی ندهم خاک کربلای حسین به این دلیل که حق گشته خون بهای حسین نوا گرفته نی ازسوز نینوای حسین دوباره حال وهوای حرم دلم برده و های و هوی حرم عقل از سرم برده هر آنکه زنده به عشق تو نیست پس مرده خوش آن دلی که به تور شما گره خورده صفاست در حرم قدس باصفای حسین . اسیر جذبه ی یاسم شمیم می خواهم دلم گرفته ز کویت نسیم می خواهم تویی امام حرم ، من حریم می خواهم پرم شکسته ، پر یاکریم می خواهم که پر زنم به سر گنبد طلای حسین توباشی و به کسی رو زنم به غیر شما فدای عابس و عبدالله و زهیر شما هزار همچو منی نوکر بُریر شما و آمدیم به دنیا برای سیر شما خدا کند که دهم جان به سرسرای حسین . چه کرده ای که دل از دل ربوده ای آقا سرود عشق به عالم سروده ای آقا هنوز هیچ نبود و تو بوده ای آقا نبود هیچ که در آن نبوده ای آقا که کائنات شده پر ز ردّ پای حسین الا که حاتم طایی به درگهت بنده صلاه و صوم به یُمن قیام تو زنده و حج و امر به معروف از تو پاینده به سینه نور شما تا همیشه تابنده اصول دین خدا هست در لوای حسین . طلوع نام شما بامداد امّید است به دور شمس وجود تو ماه و ناهید است ولایت پدر تو نشان توحید است به حق قسم که علی هست در هوای حسین تویی امیرشفاعت ، شفاعتم با تو گناهکار شدم ، ترک عادتم با تو چراغ راه و مسیر سعادتم با تو شهادت است نیازم و حاجتم با تو چه کارها بکند ذکر ربّنای حسین . اویس هستم و گشتم اسیر روی شما زهیر می شوم از نشئه ی سبوی شما قسم به ذات خدا که به آبروی شما عنایتی ؛ شوم از کشتگان کوی شما به گوش دل شنوم غربت صدای حسین گدایی درتان حس بی بدیل بود گدای اول تان شخص جبرئیل بود نوای اعظم ما ذکر الدخیل بود فرات دیده ام از جوی سلسبیل بود خدا گواست گدائیم و مبتلای حسین . تو زاده ی عرفاتی و منبع کرمی منا و سعی و صفایی و مروه و حرمی تو عبد صالح پروردگار در عدمی انیس و مونس پیغمبران به هر قدمی نصیب هر دل عاشق شود دعای حسین تمام دار و ندارم تویی حسین غریب خدا کند که بمیرم برای شیب خضیب و تکه تکه شوم در عزای خدّ تریب تویی مسیح خدا که کشیدنت به صلیب چکید اشک خداوند در منای حسین همان که رأس تو را بر سر سنان می زد و کعب نی به سر و روی بانوان می زد و تازیانه به پاهای کودکان می زد سه ساله را جلوی چشم عمه جان می زد پر آبله شده طفل گریز پای حسین …

ای ماه شب های علی ای دین و دنیای علی وقتی نباشی خونه م خراب و وقتی که هستی برام بهشته زهرا حلالم کن اگه نُه سال با علی بودی و بد گذشته خانومم نرو ای حبیب حیدر می میرم نرو ای طبیب حیدر تنهایی نرو که غریبه حیدر زهرا یاس و گلبرگ علی جانا میدونم سخته ولی جانا تو نرو مرگ علی زهرا زهرا بی تو می میرم نرو دنیا رو سرم نریز زندگی مو به هم نریز توی قنوتام با اشک چشام میگم هزار تا حرف نگفته الهی مردی جلوی چشماش خانوم خونه ش زمین نیفته افتادم تو که پشت در افتادی جون دادم همین که با سر افتادی تا زیر پای چهل نفر افتادی بانو چادر و چند ردّ پا بازو هی غلاف بی حیا پهلو مردمای بی وفا زهرا بی تو می میرم نرو خدایی آتیشم زدن رو چادرت قدم زدن یادم می افته گریه م می گیره می کشم آه و هی میرم از حال میرم می شینم روضه می خونم برا حسین و غروب گودال واویلا بمیرم برای زینب تو گودال می گیره صدای زینب دست و پا زند پیش پای زینب ای وای زینب و نامحرما میره سر به روی نیزه ها آتیش می کشه به خیمه ها ای وای زهرا بی تو می میرم نرو خانومم نرو ای حبیب حیدر می میرم نرو ای طبیب حیدر تنهایی نرو که غریبه حیدر زهرا یاس و گلبرگ علی جانا میدونم سخته ولی جانا تو نرو مرگ علی زهرا

تو روزگاری که کسی برام نداره حوصله تموم دلخوشیم تویی ؛ ندارم از کسی گله رفیقم از قدیمه حسین ، پناه بی کسیمه حسین دلیل نوکریمه حسین ، کریمه حسین از پدر و مادرمم هوامو بیشتر داره اونقده مهربونه که اینقده نوکر داره دافع البلایا ، غایت الرجایا شاه کربلا یا حسین تو روزگاری که کسی به داد من نمیرسه همین که تو به فکرمی ، همین برای من بسه غریبم آشنایِ حسین ، هوای من هوای حسین بهشتم روضه های حسین ، فدای حسین بی تو حسین یه لحظه ام نفس کشیدن سخته کنار تو باشه کسی تموم عمر خوشبخته واهب العطایا ، غافر الخطایا شاه کربلا یا حسین تو روزگاری که همه شدن اسیر دلهره کی بهتر از تو که برام یه عمره غصه می خوره نوای دلپذیره حسین ، تو دیا بی نظیره حسین مسیر ما مسیر حسین ، امیره حسین اسم تور رو تا ببرم بوی حرم می پیچه رهام نکن که نوکرت بدون ارباب هیچه

حالم خرابه منو نگاه کن دلم شکسته واسم دعا کن واسم دعا کن پریشونم شبا همش دل نگرونم اگه یه وقت از تو جدا شم بعیده که زنده بمونم زندگی بدون تو زندگی نیس منمو همین دو تا چشمای خیس بدم آقا جون ولی از کرمت اسم منو بین خوبا بنویس آقام آقام آقام آقام یا حسین هر چی بدی بود انگار ندیدی قاطی خوبات منم خریدی گریه برا روضه رو عشقه اشک چش نوکر و عشقه بذار ملامت کنن آقا رضایت مادر و عشقه عاشق تو بودم از اولشم آرزومه اونکه تو خواستی بشم تو رفیق روزای سخت منی مگه میشه بی تو نفس بکشم به هوای روضه نفس میکشم هر کی نوکرت باشه نوکرشم عشق منو تو واسه حالا که نیست عاشق تو بودم از اولشم آقام آقام آقام آقام یا حسین

خوان کرم فاطمه شور سرم فاطمه عرض سلام و ادب به مادرم فاطمه صدیقه مرضیه طاهره زهرا علی عزیز به خاطر زهرا سنگ قبرش توی عرش برینه خوده خدا میشه زائر زهرا سر نهان خدا در دنیایی صاحب اجز و مقام بالایی تو میکنی برای علی خانومی علی هم میکنه واست آقایی سیده الجلیله فاطمه صدیقه الشهیده فاطمه

دستم از کار افتاده حال منو میبینی کاری کن از جا پاشم یا فِضَهُ خُذینی پشت در گیر افتادم بچمو از دست دادم حالمو تو میفهمی پس برس به فریادم سیلی و گریه با هم بسته راه نگاهم خونه ام شد قتلگاهم واویلا واویلا بین زنهای این شهر تنها تو بهترینی میبینی تنها موندم یا فِضَهُ خُذینی خونمو ویرون کردن چشممو گریون کردن درد بغض حیدر رو با لگد درمون کردن لبریز اشک و آهم با اینکه بی گناهم خونه ام شد قتلگاهم واویلا واویلا دلواپس آقامم اینجا پیشم نشینی پاشو بریم دنبالش یا فِضَهُ خُذینی من رو آزردن فضه حقمو خوردن فضه پاشو که این نا مردا مردمو بردن فضه واسه حیدر سپاهم دیوار و در گواهم خونه ام شد قتلگاهم واویلا واویلا

چقدر اشک بریزم ز جدایی آقا من دلم تنگ شده تنگ، کجایی آقا همه دارند به تنهایی من میخندند به همه گفته ام این جمعه می آیی آقا وقت و بی وقت هوای همه کردم جز تو کاش میخورد دلم با تو هوایی آقا بیشتر از همه دنبال من و کار منی من کیم دربدِر بی سر و پایی آقا به خدا معترفم نوکر بد یعنی من آمدم بر درت ای شاه گدایی آقا تو فقط ناز نکش، اخم کنی میمیرم یار و غمخوار من زار شمایی آقا امتحان کردی و شرمنده شدم پیش حسین من ندارم بخدا خرده حیایی آقا مادرت واسطه باشد همه را می بخشند قبل آنکه ببری کرببلایی آقا یادشان رفته لطف حیدر را یادشان رفته شأن کوثر را چه قَدَر زود یادشان رفته حرمت دختر پیمبر را شاهد حرف من امام حسن بین کوچه زدند مادر را آیه ی صبر را تلاوت کرد تا علی دید شعله ی در را دست بسته کشان کشان بردند این علیِ بدون یاور را زنی که خوره زمین را دگر لگد نزنید اصلا نیازی نیست از بسترت پاشی با درد پیش پای همسرت باشی هِی گفتم از دردات هِی گفتی چیزی نیست گفتی اگه گاهی میُفتی چیزی نیست تو دست به دیواری گفتی یکم خستم ۲ دیدم قنوتت رو  گفتی یکم دستم… این بچه ها سایه رو سَر میخوان بانو تا وقت دامادی مادر میخوان بانو شهری بنای خیر خودش را ه شر گذاشت شهری که داغ بر روی داغ جگر گذاشت شهری که قول داد به حیدر وفا کند بعد از نبی چه شد بنای دگر گذاشت روز غدیر کینه جمعی شروع شد آن کینه  ای که در دل  تاریخ اثر گذاشت پس آتش ازهمان جریان آب میخورد آن آتشی که بر دل مولا شرر گذاشت یه میخ سرخ روز علی را سیاه کرد میخی که خون فاطمه را روی در گذاشت یک سوم از ادامه سادات کشته شد مسمار بود فاطمه را بی پسر گذاشت راحت بگو که انسیه را بی هوا زدن ضربه قلاف زخم به دل بی خبر گذاشت خوشی ز عمر ندیده خدا نگهدارت سنوبری که خمیده خدا نگه دارت قرار بعدی ما کربلا زمان غروب کنار راس بریده الشمر علی جالس فی سدره مادرش آمده گودال مچرخان بدنش استخوانهای گلویش ز قفا ریخت بهم

فاطمیه ها دل خدا میگیره فاطمیه چشمای فرشته خیسه رزق اشک چشمای هفت آسمونو صاحب الزمان برامون مینویسه مینویسه آسمون خون ببار خیلی جوون بود مادرم مینویسه روضه خون خون بخون که قد کمون بود مادرم مینویسه گریه کن ها بیاین برا مادرم زار بزنین مینویسه سینه زن ها بیاین غربت علی رو جار بزنین پشت در مادرم میسوخت این طرف حیدر هم میسوخت قلب صاحب الزمان خونِ دوباره عالمو خبر کنین وقت عزا شد داغی که عظیمه و تموم نمیشه از جنایتی که بین کوچه ها شد یه کوچه تنگ و نا محرما یه مادری با پسرش یه کینه کهنه از خبر و یه دستی که خورد به پرش یه پر شکسته از دستی که رحمی نداره به کسی یه پسری زیر لب میگه کاش بابام به دادم برسی مادری بی پناه ای داد گوشوارش رو زمین افتاد تازه داغ مصطفی رو دیده بودن تا که پشت در رسید خانوم خونه شعله های هیزمو سرخی مسمار کاری کرد که دید علی در غرق خونِ همه نگران زهرا شدن فضه رسید بالا سرش علی رو کشون کشون میبرن یه عده هم دور و برش با همه درد و زخمی که داشت میرفت پی مولای ما رو دیوار جای دستش هنوز خون بود میون کوچه ها مرتضی رو صدا میزد قنفذم بی هوا میزد

دوباره فاطمیه و دوباره فصل نوکری دوباره بغض تو گلو حکایت بی مادری مادر دوباره فصل ماتم تو دوباره شعله غم تو به قلب من شرر کشیده مادر پیچیده حرف رفتن تو به خون نشسته محسن تو کبوتری به خون تپیده برای ماه صورتی که گشته نیلی به یاد گونه ای که شد کبود سیلی دوباره خون فشانمو اسیر دردم به یاد کوچه میزنم به سینه هر دم وای مادرم وای مادرم وای از غریبی چه سخته با شکستگی همه روزاتو شب کنی توی بهار زندگی مرگ از خدا طلب کنی ای وای ای میخ در چه ها نکردی بگو چرا حیا نکردی گل علی به پشت در بود ای در بگو چرا وفا نکردی فکری به حال ما نکردی کاش آتیش تو بی اثر بود ریحانه ای شد زخمی از مسمار داغی پروانه ای در بین شعله مانده باقی دل یک طرف افتاده و دل بر کناری در یک طرف افتاده و مادر کناری وای مادرم وای مادرم وای از غریبی تو لحظه های آخری با قلب زار و مبتلا دلواپس برا حسین میخونه وای از کربلا انگار داره میبینه قتلگاه و یه تشنه کام بی پناه و که بین نیزه ها اسیره انگار خنجر رو حنجری میبینه از تن جدا سری میبینه هی میگه مادرت بمیره با گریه های بی امون مادرونه با یا بُنَیَ یا بُنَیَ روضه خونه میبینه که تن با کفن میره به غارت حتی یه کهنه پیروهن میره به غارت حسین من حسین من غریب مادر فقیر دست لطف تو اسیر آه حسرتم ببین دوباره تشنه پابوسی و زیارتم ارباب ببین دوباره گریه هامو بده برات کربلامو حرم تموم آرزومه ارباب میخوام بیام حرم زیارت بیام با مادرم زیارت نباشی عاشقی کدومه شبای جمعه حرم که بهترینه ولی یکی همش به فکر اربعینه یکی که تربت شما رو مزه کرده یکی که چای موکبا رو مزه کرده حسین من حسین من غریب مادر

با حال و روز حيدرت اينگونه تا مكن اين خانه را به حالِ خودش تو رها مكن حرفت درون سينه يِ تو گير ميكند اين دنده ات شكسته، كسي را صدا مكن زحمت مكش كه فضه كمك حالِ زينب است دستت شكسته است به زور آسيا مكن پيچيده بين كوچه كه حال شما بد است اما شما به حرف زنان اعتنا مكن داري دوباره در بر ِ من كار ميكني؟ حيدر نمرده فاطمه كاري شما مكن اين خانه ام كه بي تو به دردي نميخورد اينگونه در برم كفنت را سوا مكن

کجا میتونه جز حرم مناسبم باشه کی میتونه بغیر تو مراقبم باشه تویی علت جنونم آقا من به تو محبتم زیاده کل سالو میگذرونم آقا اربعین بیام حرم پیاده تو تموم برکت سال منی کوه مشکلم حلال منی منتهای هر آمال منی من مال تو ام تو مال منی آقام آقام اباعبدالله کجا میتونه بهتر از کرب و بلا بهش کی میتونه به جز تو مصباح الهدی باشه راضی ام از اینکه پات گذاشتم زندگیمو اول جوونی منو مثل بچه هات میبینی خیلی با نوکرا مهربونی شرح حال دل مجنون منی من خرابتم سامون منی از گل تو ام هم خون منی من کویرمو بارون منی آقام آقام اباعبدالله کجا میتونه مثل بین الحرمین باشه کی میتونه عزیز تر از امام حسین باشه لحظه های احتضارم آقا اسم تو میاد به کارم آقا بهترین توشه عمرم اشکه توشه ای جز این ندارم آقا تو شبای تیره مهتاب منی قبله منو محراب منی بیشتر از همه بی تاب منی نوکر تو ام ارباب منی آقام آقام اباعبدالله